Sucha zabudowa to jedna z nowocześniejszych technologii stosowanych w budownictwie. Obecnie jest to jedno z popularniejszych rozwiązań budowlanych ze względu na solidność, lekkość tego typu konstrukcji oraz szybkość ich wykonywania. Z naszego wpisu dowiesz się, na czym polega sucha zabudowa i gdzie można ją zastosować. Powiemy o jej zaletach i omówimy, jakie elementy będą potrzebne do jej wykonania. Zapraszamy do lektury.

Sucha zabudowa – o co chodzi?

Aby łatwiej wprowadzić w temat suchej zabudowy, warto wspomnieć o metodach stosowanych współcześnie przy budowie domów czy mieszkań. Wyróżnia się dwie główne technologie na „mokro” i „sucho”. Co dokładnie oznaczają te pojęcia? Wyjaśniamy poniżej:

- Prace budowlane mokre – wymagają użycia rozmaitych zapraw tynkarskich, klejów lub innych materiałów wiążących. To wszystko znacznie wydłuża czas prac, ponieważ takie środki muszą wyschnąć i dopiero wtedy zyskają swoje pełne właściwości. 

- Prace budowlane suche – tutaj nie ma potrzeby korzystania z klejów czy tynków. Dlatego jest to znacznie szybszy sposób, niż metody na mokro a przy tym jest on równie precyzyjny. Bazą w konstrukcjach tego rodzaju są śruby, kołki oraz specjalnie dedykowane płyty, o których powiemy nieco później. 

Konstrukcje suchej zabudowy są proste w wykonaniu. Są to zazwyczaj dokładnie opracowane metody. Wszystko zależy od zastosowanych w nich płyt. Zwykle ich producent podaje dokładną instrukcję, według której należy budować. Jeśli wszystko będzie wykonane poprawnie, zabudowa powinna doskonale spełniać swoją funkcję przez bardzo długi czas.

System suchej zabudowy polecany jest zarówno w nowo powstających budynkach, jak i podczas remontu. Można w ten sposób dobudować elementy (np. ścianki działowe dzielące pomieszczenia) lub zamaskować jakieś niedoskonałości w ścianach.

Jakie elementy wykorzystuje się w suchej zabudowie?

Najważniejszym elementem przy wykonywaniu suchej zabudowy są płyty. W zależności od pomieszczenia, w jakim znajduje się dana konstrukcja, stosuje się ich odpowiedni rodzaj. Jest to kluczowe, ponieważ wpływa na wytrzymałość i funkcjonalność wykonywanej zabudowy. Tym najbardziej znanym i najczęściej wykorzystywanym typem są tzw. płyty g-k (gipsowo-kartonowe), ale jest tego znacznie więcej.

Dalej mamy płyty cementowe, płyty gipsowo-włóknowe, płyty drewnopochodne np. OSB, MFP, a także płyty elewacyjne tj. kamienne, betonowe, HPL (tworzywo z warstw papieru impregnowane żywicą). Jeśli w planach mamy obudowanie kominka, zabudowę należy wykonać z płyt ognioodpornych. Natomiast, jeśli wykonujemy konstrukcję w łazience, potrzebne będą płyty odporne na wodę.

Oprócz płyt do suchej zabudowy niezbędne będą profile, które stanowią szkielet wspierający całość. Tu wyróżniamy profile: aluminiowe, stalowe lub drewniane. W sprzedaży są też specjalne gotowe profile systemowe tj. główne, przyścienne, sufitowe. Całość montuje się przy pomocy wkrętów, śrub a do wykończeń używa się dedykowanych narożników, taśm lub szpilek. Przydatne będą także podkładki lub przekładki systemowe, które pozwolą zniwelować powstające ewentualne drgania.

Jaki profil do suchej zabudowy?

Jako że najpopularniejsze są płyty gipsowo-kartonowe na ich przykładzie powiemy o profilu do suchej zabudowy. Ten jest zróżnicowany pod względem wielkości. Różni się także sposobem montażu. 

Wyróżniamy następujące profile do płyt g-k:

- Profile UW (poziome) – wykorzystywane są przy wznoszeniu, przytwierdzaniu do podłoża i sufitu ścian działowych. Występują także profile UW z przeznaczeniem do wyznaczania linii pionu.

- Profile CW (pionowe) – przydatne są przy montowaniu ścian działowych pionowych, wewnątrz ścian opartych na systemie suchej zabudowy, a także w konstrukcjach szybów w windach. Ponadto profile tego rodzaju można zastosować, aby uzyskać większe wysokości lub przy tworzeniu sufitów przęsłowych.

- Profile CD (sufitowe i poddaszowe) – służą do montażu sufitów podwieszanych, a także przy podtrzymywaniu warstw docieplających. 

- Profile UD (obwodowe tzw. startowe) – są wyznacznikiem przebiegu suchej zabudowy g-k. Stosowane są w konstrukcjach poddaszy, sufitów jedno- i dwupoziomowych, a także okładzin ściennych i sufitowych. Profile UD są łączone się z profilami CD.

- Profile UA (ościeżnicowe) –  są mniejsze od profili CW a przez to narażone na większe obciążenia. Wzmacniają ościeżnice drzwiowe. Profile ościeżnicowe są pomocne przy mocowaniu wysokich ścian działowych oraz budowie ścian wiszących (blend).

Sucha zabudowa – zastosowania i zalety

Sucha zabudowa to bardzo powszechna metoda, którą wykorzystują inwestorzy przy budowie mieszkań, hoteli, obiektów biurowych i sportowych, centrum handlowego.

System suchej zabudowy wykorzystuje się przy tworzeniu:

- ścian działowych,

- zabudowy poddasza,

- suchych podłóg,

- sufitów podwieszanych,

- elewacji budynków,

- konstrukcji krzywoliniowych,

- obudowy kominków lub pionów instalacyjnych.

Ponadto metoda sprawdza się przy wykończeniach. Z płyt, które są elastyczne, można wykonać elementy ozdobne i tym samym połączyć ich praktyczne wykorzystanie z zaskakującymi efektami pod względem wizualnym. Wymaga to jednak pewnego doświadczenia i wiedzy na temat żywotności danej konstrukcji.

Podczas remontu w starszym budownictwie dzięki suchej zabudowie można wyrównać krzywe ściany albo dobudować ściankę. Zastosowanie płyt ogniochronnych pozwoli przy okazji poprawić parametry bezpieczeństwa budynku. Z kolei dodatek wełny mineralnej w ściance działowej wykonanej z płyty zapewni lepszą izolację akustyczną. Taka mnogość zastosowań suchej zabudowy przekłada się na ogrom płynących korzyści. 

Zaletą metody suchej zabudowy jest:

- skrócony czas prac budowlanych,

- ciągłość technologiczna,

- czystość i łatwość wykonania,

- kompletność systemowa,

- dokładnie opracowane instrukcje montażowe,

- lekkość konstrukcyjna,

- dowolność w aranżowaniu przestrzeni.